بهتر است به هزینه آراستگی به عنوان یک سرمایه گذاری نگاه کنیم. زمان و هزینه در جایی که بخواهیم یک کار بنیادی و ریشه ای انجام دهیم و یک دیدگاه و فرهنگ نو را در یک سازمان ایجاد و ترویج و توسعه دهیم معنی ندارد، این یک سرمایه گذاری بلندمدت است که باید اثرات آن را در آینده ارزیابی کنیم.

   اول باید خانه تکانی بدون هزینه را به انجام برسانیم و به تدریج که پیش رفتیم برخی هزینه ها نیز نیاز خواهد بود، قطعا اجرای نظام آراستگی مستلزم صرف زمان و هزینه های مادی است و در ابتدای راه چه بسا هم مدیریت و هم کارکنان اعتقادی به صرف این هزینه ها نداشته باشند و آنرا قدری هم لوکس بدانند اما به زودی متوجه خواهند شد که ارزش نتیجه به دست آمده بسیار والاتر از هزینه ها برای رسیدن به اهداف بلندمدت سازمان است.

  بسیاری از افراد در سازمانها، آراستگی را با نوکردن اشتباه می گیرند و به همین دلیل ممکن است آراستگی برای آنان هزینه دار جلوه کند. ما می توانیم با کت و شلواری که ۱۰ سال است آن را می پوشیم اما همواره پاکیزه و اتو دارد و بی وصله است آراسته باشیم، اما با کت و شلواری که یک ماه پیش آن را خریده ایم و شلوارش اتو ندارد و زانوی آن کاسه انداخته است و روی لباس پر از لکه و چین و چروک است، ناآراسته جلوه کنیم. ما اگر بخواهیم می توانیم با همین امکانات موجود در کارخانه آراسته شویم.

در پروژه های بهبود از جنس اجرای نظام آراستگی برآورد منفعت پیاده سازی کاری دشوار است و همچنین برآورد هزینه ناشی از عدم اجرای نظام آراستگی نیز پنهان است و چندان قابل محاسبه نیست. 

در برآورد هزینه های اجرای نظام آراستگی می توان به هزینه خرید ملزومات تمیزکاری و مرتب سازی به مانند زونکن و برچسب و موارد اداری اشاره کرد. همچنین باید به هزینه ناشی از تعمیرات موردی جهت آراستگی محیط کار اشاره کرد. توجیه این هزینه ها با اندازه گیری بهره وری کار به همراه اثرات روانی و برندسازی محیط کار آراسته، امکان پذیر است.